Lengelle, R. (2018), Jezelf schrijven, eerste druk, uitgeverij Gompel & Svacina, ISBN 9789463710442
Poëzie als spiegel van de persoonlijke ervaringen. Mensen schrijven zich vaak ‘uit de knoop’. Daarvoor hoef je geen dichter of schrijver te zijn. Het is een reis naar binnen, waarbij je luistert naar inspiratie die vaak al langer in je fluistert. Aan de hand van persoonlijke verhalen en gedichten laat de auteur zien hoe de reis op een creatieve manier vorm krijgt door het vinden van de juiste woorden.
Reinekke Lengelle, PhD, is een dichter, toneelschrijver en academica. Ze geeft al meer dan twintig jaar cursussen op het gebied van schrijven en persoonlijke en loopbaanontwikkeling op universiteiten en hogescholen. Ze is als universitair docent verbonden aan Athabasca University (Canada) en als onderzoeker aan De Haagse Hogeschool. (www.writingtheself.ca).
Wat neem ik mee uit dit boek:
- P. 11: Vanuit onze opvoeding en scholing zijn we niet altijd gewend om naar binnen te gaan. We zoeken vaak bij anderen "het antwoord".... We krijgen van alle kanten informatie aangeboden en we worden grootgebracht met het idee dat er op iedere vraag een "juist' antwoord is.
- P. 11: De interne dialoog is bepalend voor de kwaliteit van ons leven, omdat die ons de kans geeft een gevoel voor richting te ontwikkelen. Lengelle noemt dit 'een warm innerlijk kompas'.
Het begint met het luisteren naar het gefluister in jezelf, dat hoorbaar wordt als je er aandacht aan besteedt en het op papier een stem geeft.
Hier zie ik raakvlakken met mijn onderzoek. Lengelle zet poëzie, pen & papier in als medium om een innerlijke stem een podium te geven, in mijn onderzoek kies ik voor beeldende werken in de vorm van getekende & geschilderde zelfportretten. Lengelle duidt het belang aan om stil te kunnen en durven staan (-> tevens kern van zelfreflectie: bewust stilstaan), ergens aandacht aan willen besteden, luisteren naar jezelf. Deze aspecten zijn ook verweven in mijn experiment, waar deelnemers stil staan bij zichzelf (bijv. door de ogen te sluiten, bewust naar binnen te keren, zichzelf in de spiegel te aanschouwen) - Quote p. 65 'Luister naar de binnenste. Als jij het al niet kan horen, wie wel?'
- P. 86 'Het ONTwikkelen van je identiteit' (mooie woordspeling)
- Op p. 94 beschrijft Lengelle hoe de schrijf-oefeningen je op een indirecte manier leren over jezelf. En inzicht geven in wat jou beweegt. Zij duidt op p. 94 ook het belang en de kracht van de herhaling; 'Als je die oefeningen een tijdje doet, kun je langzaam maar zeker een geïntegreerd verhaal maken over wat je over jezelf hebt geleerd'. Voor mij sluit dit aan bij het idee dat elk zelfportret een momentopname is en dat de werken samen een dialoog kunnen vormen over jezelf. De zelfportretten tezamen geven een breder beeld van jou als persoon, het zijn meerdere momenten van 1 persoon samen. Het aspect van herhaling benoem ik ook in mijn onderzoekshypothese.