Boek: De school als vrijplaats
Over geïnspireerd goed onderwijs
Auteur: Gert Biesta

In aanvulling op de andere literatuur van Biesta die ik reeds raadpleegde voor mijn onderzoek, neem ik uit deze publicatie zijn uitleg over het begrip 'inspiratie' mee Inspiratie = 'dat wat is of wordt ingeblazen'. Inspireren is daarmee (in letterlijke zin) een daad van het inblazen. In het woord inspiratie zit ook het woord 'spiritus' (geest) verweven. Inspiratie heeft daarmee ook te maken met begeesteren en bezielen. (p. 18) In het onderwijs wordt vaak de term 'inspirerend onderwijs' genoemd. Biesta koppelt dit aan onderwijs dat inspireert, onderwijs dat zich laat inspireren, een open benadering van onderwijs waarin de inspiratie een plek krijgt (een ruimte, een thuis). (p. 26)

Inspiratie (p. 36-38):

• is een levengevend principe
• is niet neutraal
• voedt
• is van niemand en voor iedereen
• raakt, het doet iets met je
• het geeft lucht
• komt onverwachts, het verrast (het wordt aangereikt of komt op je pad vanuit de ander, het andere)
• kent een veelheid aan bronnen en zit in het kleine (het blijft hangen, het resoneert)

Het boeiende aan het begrip inspiratie, in het kader van De Binnenwereld, zit voor mij in de dialoog na het maken van het zelfportret. Hierin ontvangt de maker ook inzichten / informatie van een ander, op een verrassende manier, vanuit een veelheid van perspectieven. De dialoog is niet neutraal. De dialoog voedt de maker, kan lucht geven, kan de maker bewegen / raken.

Dezelfde positie heeft ook het kunstwerk op het moment dat het maakproces voltooid is en de maker er (fysiek, emotioneel) afstand van kan nemen. Het werk krijgt door die afstand, de mogelijkheid om 'terug te praten', een onverwachts beeld te geven, het kan lucht geven aan de maker (doordat het 'klaar' is, doordat het 'tastbaar' is geworden), het resoneert voor de maker en de toeschouwer.