Dit artikel kwam ik op het spoor in de bronnenlijst van een publicatie van Luken (Reflecteren over reflectie, 2011).
Is self-reflection dangerous? Preventing rumination in career learning, auteurs Reineke Lengelle, T. Luken, F. Meijers (2016) PDF: Is Selfreflection Dangerous - 2016 - Lengelle - Luken - Meijers
Luken spreekt over beïnvloedende factoren in het reflectieproces. Interessant voor mijn onderzoek, want ik heb bemerkt dat motivatie, rust en ruimte in het reflectieproces relevant zijn om tot zinvolle reflectie te komen.
Daarnaast speelt ook vertrouwen een grote rol in bijvoorbeeld de reflectiegesprekken die ik voer met de deelnemers (elkaar niet kennen kan het lastiger maken voor de deelnemers om zich open te durven stellen).
In het artikel 'De schaduw van reflectie' vertelt Luken over het feit dat reflecteren een mentaal proces is, dat wordt ingegeven door talig denken. We reflecteren op situaties die we al kennen en weten, met woorden die we al kennen. (met het risico om over te gaan in rumineren, aldus Luken).
Auteur Reinekke Lengelle (ik heb haar ook gesproken in het kader van mijn onderzoek) werkt met een concept waarin zij studenten via het schrijven van zelfportretten op zichzelf laat reflecteren. Schrijven als artistiek proces, bijvoorbeeld in de vorm van gedichten.
In het artikel Is selfreflection dangerous wordt belicht waarom juist dit artistieke proces kan werken om meer losheid en betrokkenheid in de zelfreflectie te bewerkstelligen, een gegeven dat herken uit mijn experiment. (-> het vastleggen van het moment, via zelfportretten, werken vanuit het gevoel zonder daar direct een oordeel aan te verbinden)
'In other words, we get to reflect without the self-focus and neurotic dimensions of rumination. In fictionalizing our lives, poetically capturing moments of experience, and questioning our stressful stories, new perspectives and identities take shape. Our old selves are left behind in the form of our old stories about who we were and our second stories become our second chances.'
Daarnaast speelt ook vertrouwen een grote rol in bijvoorbeeld de reflectiegesprekken die ik voer met de deelnemers (elkaar niet kennen kan het lastiger maken voor de deelnemers om zich open te durven stellen).
In het artikel 'De schaduw van reflectie' vertelt Luken over het feit dat reflecteren een mentaal proces is, dat wordt ingegeven door talig denken. We reflecteren op situaties die we al kennen en weten, met woorden die we al kennen. (met het risico om over te gaan in rumineren, aldus Luken).
Auteur Reinekke Lengelle (ik heb haar ook gesproken in het kader van mijn onderzoek) werkt met een concept waarin zij studenten via het schrijven van zelfportretten op zichzelf laat reflecteren. Schrijven als artistiek proces, bijvoorbeeld in de vorm van gedichten.
In het artikel Is selfreflection dangerous wordt belicht waarom juist dit artistieke proces kan werken om meer losheid en betrokkenheid in de zelfreflectie te bewerkstelligen, een gegeven dat herken uit mijn experiment. (-> het vastleggen van het moment, via zelfportretten, werken vanuit het gevoel zonder daar direct een oordeel aan te verbinden)
'In other words, we get to reflect without the self-focus and neurotic dimensions of rumination. In fictionalizing our lives, poetically capturing moments of experience, and questioning our stressful stories, new perspectives and identities take shape. Our old selves are left behind in the form of our old stories about who we were and our second stories become our second chances.'