Geraadpleegd op 12.01.2021 van: https://www.researchgate.net/profile/Tom_Luken/publication/279960695_De_schaduw_van_reflectie/links/559fed8008ae967fb3e965f1/De-schaduw-van-reflectie.pdf?origin=publication_detail
Ik ben op zoek gegaan naar contra-bronnen: wat kan er op tegen zijn om te reflecteren. Welke risico's en valkuilen zijn er? De naam van de auteur T. Luken zie ik - wanneer ik zoek op de risico's van reflecteren - meerdere keren voorbij komen. Dat wekt mijn interesse om een aantal van zijn artikelen te bekijken, waaronder De schaduw van reflectie.
Afkomstig uit: [Luken, T. (2015). De schaduw van reflectie. In M. Boer, M. Hoonhout, & J. Oosting (red.), Supervisiekunde meerperspectivisch (pp. 147-161). Deventer: Vakmedianet.]
Tom Luken is arbeids-/organisatiepsycholoog, onderzoeker en adviseur op het gebied van loopbaan ontwikkeling
Interessante elementen in dit artikel:
Reflectie als normatief begrip 'rumineren': vruchteloos en vreugdeloos 'herkauwen', vrij vertaald piekeren.
Het nut en risico van talig denken in reflectie (risico: het teveel identificeren met onze gedachten en deze gedachten te vaak voor waar aannemen). Nodig is: cyclisch leer- en ontwikkelingsproces, waarin de functies waarnemen, voelen, voorstellen, denken, willen en doen evenwichtig vertegenwoordigd zijn.
Zorgdragen voor een goed en gericht reflectieproces. Niet meer reflecteren dan nodig is. Bevorderen van een mentale afstand van het reflectieproces (durven erkennen dat op sommige vragen geen antwoord mogelijk is)
Hanteer technieken om andere functies dan talig denken te stimuleren (interessant in combinatie met mijn onderzoek -> Zelfportretten / Artistieke werkproces)
Niet alleen aandacht hebben voor de start van reflectie (het creëren van de ervaring), maar juist ook voor de afronding van het proces
Reflectie als normatief begrip 'rumineren': vruchteloos en vreugdeloos 'herkauwen', vrij vertaald piekeren.
Het nut en risico van talig denken in reflectie (risico: het teveel identificeren met onze gedachten en deze gedachten te vaak voor waar aannemen). Nodig is: cyclisch leer- en ontwikkelingsproces, waarin de functies waarnemen, voelen, voorstellen, denken, willen en doen evenwichtig vertegenwoordigd zijn.
Zorgdragen voor een goed en gericht reflectieproces. Niet meer reflecteren dan nodig is. Bevorderen van een mentale afstand van het reflectieproces (durven erkennen dat op sommige vragen geen antwoord mogelijk is)
Hanteer technieken om andere functies dan talig denken te stimuleren (interessant in combinatie met mijn onderzoek -> Zelfportretten / Artistieke werkproces)
Niet alleen aandacht hebben voor de start van reflectie (het creëren van de ervaring), maar juist ook voor de afronding van het proces
Volledige publicatie: