Op het online platform van Eva Jinek zag ik een interview (05.04.2020) met Manon Miessen, trainer en coach bij Phoenix Opleidingen ( instituut voor opleidingen in professionele ontwikkeling en persoonlijke groei).
In dit interview viel mij een toelichting op op de bewering; 'Je bent jezelf, je kan niet iemand anders zijn'.
Manon Miessen zegt hierover: “Dat is waar en niet waar. Er is wel zoiets als een eigen kern. En in het opgroeien kom je omstandigheden tegen die maken dat je je aanpast. Je ontwikkelt strategieën om te leren omgaan met die omstandigheden, dat worden patronen. Daarmee verdwijnt je pure kern naar de achtergrond.”
Vervolgens kwam de vraag "Maar als je er geen last van hebt, van die patronen, als ze juist veel opleveren, is het dan nog waardevol om jezelf beter te leren kennen? Miessen is overtuigd van wel. “In het begin voelt het kwetsbaar, zo bewust kijken naar hoe je bent geworden wie je bent en waarom je doet zoals je doet. Maar je ontdekt een rijkdom in jezelf, een gelaagdheid die heel mooi is. En die je meer mogelijkheden geeft dan het oude gedrag waar je steeds weer tegenaan loopt.”
Volgens Miessen kan je tot zelfinzichten komen door stil te staan. Door de volgende drie stappen te doorlopen: onderzoeken (zoals ook Dewey omschrijft in zijn uitleg bij het woord reflectieve gedachten), erkennen en delen.
In De Binnenwereld heb ik deze stappen als volgt opgenomen: Zelfportret maken (= stilstaan, onderzoek), zelfreflectie voor-, tijdens en na het maakproces inclusief invullen reflectieformulier (onderzoek & erkennen, het reflectiegesprek (= delen).
Ik zie het zelfportret maken daarbij als een impactvolle gebeurtenis, een actie waar je iets van vindt en/of bij voelt. Deze aanleiding om tot onderzoek over te gaan, mis ik deels in de omschrijving van Miessen.
Kennismaken met jezelf - Eva Jinek - 05042020
Manon Miessen zegt hierover: “Dat is waar en niet waar. Er is wel zoiets als een eigen kern. En in het opgroeien kom je omstandigheden tegen die maken dat je je aanpast. Je ontwikkelt strategieën om te leren omgaan met die omstandigheden, dat worden patronen. Daarmee verdwijnt je pure kern naar de achtergrond.”
Vervolgens kwam de vraag "Maar als je er geen last van hebt, van die patronen, als ze juist veel opleveren, is het dan nog waardevol om jezelf beter te leren kennen? Miessen is overtuigd van wel. “In het begin voelt het kwetsbaar, zo bewust kijken naar hoe je bent geworden wie je bent en waarom je doet zoals je doet. Maar je ontdekt een rijkdom in jezelf, een gelaagdheid die heel mooi is. En die je meer mogelijkheden geeft dan het oude gedrag waar je steeds weer tegenaan loopt.”
Volgens Miessen kan je tot zelfinzichten komen door stil te staan. Door de volgende drie stappen te doorlopen: onderzoeken (zoals ook Dewey omschrijft in zijn uitleg bij het woord reflectieve gedachten), erkennen en delen.
In De Binnenwereld heb ik deze stappen als volgt opgenomen: Zelfportret maken (= stilstaan, onderzoek), zelfreflectie voor-, tijdens en na het maakproces inclusief invullen reflectieformulier (onderzoek & erkennen, het reflectiegesprek (= delen).
Ik zie het zelfportret maken daarbij als een impactvolle gebeurtenis, een actie waar je iets van vindt en/of bij voelt. Deze aanleiding om tot onderzoek over te gaan, mis ik deels in de omschrijving van Miessen.
Kennismaken met jezelf - Eva Jinek - 05042020