Malbert, R. (2015), Drawing People, uitgeverij Thames & Hudson, ISBN 9780500291634
The act of drawing has long been considered the foundation of an artistic education, and the life class essential to the formation of an artist's style and technique. Yet in the contemporary art world drawing is increasingly regarded as a medium in its own right, and the figure as a subject for ongoing exploration well beyond the sketchbook.
Drawing People is an illustrated survey of drawings of the human form being produced today. An introduction places the medium of drawing in its historical context, discussing its intersection with photography, painting, collage and illustration. Five chapters - Body, Self, Personal Lives, Social Reality and Fictions - include short introductions outlining each theme.
Het hoofdstuk Self (p. 63) vertelt over hoe we kijken naar anderen en hoe we onszelf zien in de reflectie van dit beeld. We kunnen ons indenken hoe anderen ons zien, maar we kunnen het nooit volledig zeker weten. Zelfbeeld ontstaat in een sociale context, jij & de ander(en). Het hoofdstuk benoemt hoe het spiegelbeeld (in de spiegel / camera) kan zorgen voor minder subjectiviteit in onze eigen waarneming, maar ook dan blijft de waarneming subjectief (als zijnde een persoonlijke interpretatie van hetgeen wordt waargenomen).
Uit dit hoofdstuk heb ik de werken van beeldend kunstenaar Kumi Machida gebruikt als basis voor het ontwikkelen van opdracht 4 in het experiment. Kumi Machida (1970) is een beeldend kunstenaar uit Japan. Haar artistieke werk is geïnspireerd op traditionele Japanse tekeningen gemaakt met sumi inkt op linnen papier.
Zij laat zich inspireren door de loop van haar eigen leven en verweeft persoonlijke ervaringen in haar werk. De personen in het beeld en de onderlinge connectie tussen deze personen spelen in haar werken een hoofdrol. Zij speelt met het perspectief door de achtergrond (de situatie) waarin het verhaal zich afspeelt grotendeels weg te laten. Op deze wijze ontstaat er een spanningsboog in de onderlinge verhoudingen, groottes en (het waarnemen van) de realiteit. Haar werken geven een gevoel van surrealiteit en grenzen aan een droomwereld.
Het hoofdstuk Self (p. 63) vertelt over hoe we kijken naar anderen en hoe we onszelf zien in de reflectie van dit beeld. We kunnen ons indenken hoe anderen ons zien, maar we kunnen het nooit volledig zeker weten. Zelfbeeld ontstaat in een sociale context, jij & de ander(en). Het hoofdstuk benoemt hoe het spiegelbeeld (in de spiegel / camera) kan zorgen voor minder subjectiviteit in onze eigen waarneming, maar ook dan blijft de waarneming subjectief (als zijnde een persoonlijke interpretatie van hetgeen wordt waargenomen).
Uit dit hoofdstuk heb ik de werken van beeldend kunstenaar Kumi Machida gebruikt als basis voor het ontwikkelen van opdracht 4 in het experiment. Kumi Machida (1970) is een beeldend kunstenaar uit Japan. Haar artistieke werk is geïnspireerd op traditionele Japanse tekeningen gemaakt met sumi inkt op linnen papier.
Zij laat zich inspireren door de loop van haar eigen leven en verweeft persoonlijke ervaringen in haar werk. De personen in het beeld en de onderlinge connectie tussen deze personen spelen in haar werken een hoofdrol. Zij speelt met het perspectief door de achtergrond (de situatie) waarin het verhaal zich afspeelt grotendeels weg te laten. Op deze wijze ontstaat er een spanningsboog in de onderlinge verhoudingen, groottes en (het waarnemen van) de realiteit. Haar werken geven een gevoel van surrealiteit en grenzen aan een droomwereld.