Biesta, G. (2017). Door kunst onderwezen willen worden (1ste editie.). Arnhem, ArtEZ Press, ISBN 9789491444388
Gert Biesta presenteert in dit boek een nieuwe benadering van hedendaagse kunsteducatie door te laten zien welke unieke mogelijkheden de kunsten bieden om in dialoog te zijn met de omringende wereld. Deze benadering van kunsteducatie gaat uit van onderwijzen als een proces van tonen, waarbij de docent aan de leerling laat zien wat er in de wereld goed, belangrijk of betekenisvol kan zijn om aandacht aan te besteden.
Aan de hand van de ‘Aktion’ uit 1965 van Joseph Beuys, Hoe men afbeeldingen uitlegt aan een dode haas, waarvan veel afbeeldingen in dit boek zijn opgenomen, maakt Biesta duidelijk hoe dit proces werkt.
In dit boek zie ik met name connectie met mijn onderzoek op het gebied van de dialoog (tussen docent en leerling) binnen de lesomgeving. In mijn visie heb ik ook diverse elementen uit dit boek meegenomen.
Aan de hand van de ‘Aktion’ uit 1965 van Joseph Beuys, Hoe men afbeeldingen uitlegt aan een dode haas, waarvan veel afbeeldingen in dit boek zijn opgenomen, maakt Biesta duidelijk hoe dit proces werkt.
In dit boek zie ik met name connectie met mijn onderzoek op het gebied van de dialoog (tussen docent en leerling) binnen de lesomgeving. In mijn visie heb ik ook diverse elementen uit dit boek meegenomen.
- p. 13 kunst als middel om dialoog te komen, met jezelf, de ander en het andere
- p. 83-84 Kunst maken, kunst doen, kunst uitvoeren onderwijst ons dus op een heel directe manier wat het betekent om in dialoog te komen, in dialoog te zijn en in dialoog te blijven. Zo bezien is kunst nauw verbonden met het werk van de handen - we moeten haar tijd geven, ze heeft materialiteit - en zij is nu juist geen idee of idealiteit.
Maar kunst werkt ook in het domein van het hart - kunst kan ons raken, kunst kan ons enthousiasme aanwakkeren, kunst kan ons bewegen, we kunnen om kunst gaan geven, we kunnen van kunst gaan houden, en door dit alles kunnen we om de wereld gaan geven en ervan gaan houden.
In dit laatste punt zie ik een mogelijke aansluiting bij een vraag die bij mij opkwam bij het lezen van een publicatie van Tom Luken en Dewey. Tom Luken omschrijft reflecteren als een mentaal, talig proces. Is kunst talig (beeldtaal/lichaamstaal) of niet-talig. Is het een idee (een gedachte / Dewey) of meer dan dat? Kunst als werk van de handen en het hart -> Biesta