De 25-jarige Ouboter werd vijf jaar geleden in één klap bekend met haar nummer 'Dat Ik Je Mis', over het gemis van haar overleden ouders, waarmee ze bij het tv-programma 'De Beste Singer/Songwriter van Nederland' Giel Beelen en heel Nederland tot tranen roerde.

Ze nam even de tijd om te bedenken of dat wel was wat ze wilde, muzikant worden. Het antwoord was 'ja'. In 2015 verscheen haar debuutplaat 'En Hoe Het Dan Ook Weer Dag Wordt'. En nu is er de opvolger. Intussen heeft ze een hoop geleerd. 'Nee' zeggen. Rust nemen. Ze zegt minder zenuwachtig te zijn als ze weer het podium op moet. 

 Interview met Maaike in het online nieuwsplatform van Trouw: Belgers, J. (2018, 25 mei). En toen vond Maaike Ouboter zich plotseling terug op een naaktstrand met een
straatclown uit Barcelona. Geraadpleegd op 20.07.2021 op de online nieuwssite van Trouw. https://www.trouw.nl/nieuws/en-toen-vond-maaike-ouboter-zich-plotseling-terug-op-een-naaktstrand-met-een-straatclown-uit-barcelona~b64eb5bb/

Quotes uit het interview:

"Ik weet nu zelf beter wat ik maak. Je moet een bepaalde noodzaak voelen."

"Je moet weten waarom je iets doet. En je moet de tijd nemen om daarachter te komen."

"Een kantelend perspectief." Er borrelen wel honderdduizend ideeën in haar hoofd, zegt ze. Ze vertelt over het idee achter haar plaat, een twaalftal mooie, sobere, droeve, opbeurende liedjes geïnspireerd door allemaal ontmoetingen met vreemden. 

Het zijn geen directe verhaaltjes, maar impressies die ze overhield aan haar reis, grotendeels gemaakt in 2016. Ze wilde zichzelf de wereld ingooien, zegt ze. "In de armen van vreemden."

"Ik bedacht me dat je tijdens je leven heel veel mensen ontmoet. Sommigen vergeet je weer, anderen blijven je bij. "

"Maar iedere keer dat je iemand ontmoet, verandert dat jezelf een beetje. Het beweegt je."

Het interview beroerde mij, ik vind de teksten van Maaike Ouboter ontzettend mooi en sprekend. Zij weet in muziek en woorden te vangen wat er in haar binnenwereld leeft, zij weet anderen hierin mee te nemen en te raken. De beweging waarover zij spreekt brengt zij ook bij anderen (in ieder geval mijzelf) teweeg. Als artistieke inspiratiebron vind ik haar werken mooi en treffend voor mijn onderzoek, een gevoel van waaruit ik ook verder wil werken.